nakryć

nakryć
{{stl_3}}nakryć {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}nakrɨʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-je{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_6}}nakrywać {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}nakrɨvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf{{/stl_37}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}przykryć{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}dziecko{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}tapczan {{/stl_33}}{{stl_14}}[zu]decken {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}nakrywać do stołu {{/stl_22}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_49}}stół{{/stl_49}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_14}}den Tisch decken {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}nur perf {{/stl_37}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}przyłapać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\nakryć kogoś na kłamstwie/kradzieży {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn beim Lügen/Diebstahl ertappen {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}erwischen{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\nakryć się czymś {{/stl_22}}{{stl_40}}człowiek: {{/stl_40}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}mit etw zudecken {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_63}}stoliczku{{/stl_63}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_18}} nakryj się! {{/stl_18}}{{stl_14}}Tischlein{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}deck dich! {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… …   Słownik języka polskiego

  • nakryć się — pot. Nakryć się nogami «przewrócić się do tyłu, na plecy»: A ten tu (...) jak mnie nie walnie w łeb! Zobaczyłem gwiazdy i nakryłem się nogami. A. Sapkowski, Miecz …   Słownik frazeologiczny

  • nakryć — Diabeł ogonem nakrył zob. diabeł 2 …   Słownik frazeologiczny

  • nakryć — Przyłapać kogoś (zwłaszcza przestępcę) w trakcie popełniania przestępstwa; złapać na gorącym uczynku Eng. To find or seize someone (especially a criminal) in the act of doing something forbidden; to catch in flagrante delicto …   Słownik Polskiego slangu

  • nakrywać się – nakryć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nakrywać siebie; osłaniać się, przykrywać się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nakryć się pierzyną, kocem. Zawsze śpi, nakrywając się kołdrą po uszy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nakrywać – nakryć do stołu — {{/stl 13}}{{stl 7}} kłaść na stole obrus, talerze i sztućce tak, by można było zjeść posiłek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nakryła do stołu i czekała na powrót męża. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nakrywać się – nakryć się nogami — {{/stl 13}}{{stl 7}} przewracać się do tyłu, na plecy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pośliznął się na lodzie, aż się nogami nakrył. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… …   Słownik języka polskiego

  • noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • nakrycie — n I 1. rzecz. od nakryć. 2. lm D. nakrycieyć «rzecz, która nakrywa coś, okrywa, osłania» Nakrycie na łóżko, na tapczan, na ławę. ∆ Nakrycie domu, budynku «dach» ∆ Nakrycie głowy «czapka, kapelusz, chustka, beret itp.» 3. lm D. nakrycieyć «zastawa …   Słownik języka polskiego

  • ponakrywać — dk I, ponakrywaćam, ponakrywaćasz, ponakrywaćają, ponakrywaćaj, ponakrywaćał, ponakrywaćany «nakryć, przykryć wiele osób, wiele rzeczy, kolejno, jedną po drugiej» Ponakrywać śpiących kocami. Stoły ponakrywane obrusami. ponakrywać się «o wielu… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”